...ve uykumda bir yol gördüm
hiç gitmemişsin ki güya
yolun başında sen vardın
rüya içinde rüya.
Dün gece yine kaçmak istediğim rüyalardan birini gördüm. Gündüz düşlerimde kaçtıklarımdan gece kaçamamanın ağırlığı ile yüzleştiğim bu gecelerde, uç uça eklenmiş ince iplerde yürüyorum. Hiç kalmadı ilgi deliliğim, pos poh perileri zaten yok. Bu aralar çok midem bulanıyor, mideme bastırıyorum, aslında belli bir şey yok. Geçen yıl, hastalığımın geçmediğini öğrenince yaşadığım gibi değil yani hayat, belirsiz evet ama o kadar mutsuz değil. Hastalığım aynı ama ben alıştım. Önceden dünyaları yıkacağım şeye alıştım. Alıştığımı sandığım ama alışmadığım şeyler de var, bir kısım bulantım da buradan kesin.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder