Bu haftaya yaralanarak basladim. Bilgisayari kanatarak calismaya devam ettim. Yine kaldirimda agladim. Tuvalette agladim. Insan icinde hep gulumsedim. Iki toplanti yaptim. Tek basima yemek yedim bol bol, bir yandan is yaparken. Islerimi geciktirmedim. Hep oyleydi. hep oyle oldu. Bazen cok kotu haftalar geciriyorum. Sadece iki uc kisi biliyor. Onlari cok seviyorum. Neyse diyorum hep. Neyse. Kendimin disindayim gibi gulumsuyorum.
Artik bir sey istemiyorum hayattan, “belli” bir sey istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder